Al 22 jaar werkt Yvonne, pedagogisch medewerker bij Doomijn, met veel plezier in de kinderopvang. Na haar opleiding als kleuterleidster begon ze in het basisonderwijs, maar na een aantal jaren besloot ze de overstap te maken naar de buitenschoolse opvang. De beste keuze ooit, want volgens Yvonne is dit de állermooiste baan die er is.
Geboren en getogen in Venray, maar inmiddels al vele jaren woonachtig in het mooie Apeldoorn. Daar werkt Yvonne met veel plezier op de buitenschoolse opvang van Doomijn. Maar dat is niet altijd zo geweest. “In 1987 startte ik na het afronden van de kleuterleidsteropleiding in het basisonderwijs. Werken met jonge kinderen, daar lag mijn hart. Kort daarna trouwden mijn man en ik. Mijn man, werkzaam bij de marechaussee, werd overgeplaatst naar Apeldoorn en we besloten te verhuizen. Iedere keer op en neer van Venray naar Apeldoorn, dat werd ‘m niet. Dus ik zocht een baan in Apeldoorn en ging wederom aan de slag in het basisonderwijs, in de kleuterklas en later ook als gastouder. Totdat er een vacature voorbij kwam voor de bso. Ik besloot te solliciteren en ik werd aangenomen!”
“Een dag op de bso, is een dag vol verrassingen”
Inmiddels zijn we heel wat jaren verder en één ding is zeker: Yvonne gaat nooit meer terug naar het onderwijs. “Het werken op de bso geeft mij veel meer rust. De nadruk ligt namelijk niet op leren en presteren, maar op het welzijn van de kinderen.” De visie van Doomijn sluit dan ook naadloos aan bij haar ideeën: “Bij Doomijn geven we de kinderen alle ruimte om te spelen en vies te worden, in bomen te klimmen en hutten te bouwen. Stimuleren we ze om zich te verwonderen, nieuwe ervaringen op te doen en op ontdekking te gaan. En als ze dan moe, maar voldaan, met een vieze broek naar huis gaan, weet ik zeker dat ze een fijne dag hebben gehad.”
Yvonne probeert zoveel mogelijk in te spelen op de behoeftes van de kinderen, en die zijn iedere dag anders. “Als de kinderen net uit school komen, willen ze vaak even helemaal niks. En dat is prima, lekker hangen of spelen. Dan gaan we later een activiteit doen. Niks moet, alles mag. Op de bso kunnen kinderen zichzelf zijn. Als wij als pedagogisch medewerkers ervoor zorgen dat de kinderen zich veilig, gezien en gehoord voelen, dan ontwikkelen de kinderen zich vanzelf. Gewoon, omdat het kinderen zijn.”
Waar vroeger haar hart lag bij de jongere kinderen, haalt Yvonne nu ook enorm veel voldoening uit het werken met de oudere kinderen. “Met oudere kinderen kun je hele gesprekken voeren, ze hebben een weerwoord en worden een beetje recalcitrant en puberachtig. Bij mij op de bso zijn een paar kinderen die nu naar groep 8 gaan. Ik ben best trots dat we deze kinderen nog kunnen amuseren en dat ze echt bij ons willen komen. Dat geeft mij iedere dag weer voldoening, als ik merk dat de kinderen graag komen. Dat ze met een glimlach naar huis gaan en zeggen: ‘Ik heb echt een hele leuke dag gehad.’”
