De ervaren puzzelaars weten ongetwijfeld hoe het voelt: het leggen van dat laatste puzzelstukje. Als mmo’er is dat voor Marloes Paape (39) iedere dag opnieuw de uitdaging. Samen met haar collega’s maakt ze de personeelsplanning voor alle locaties van Doomijn. En dat betekent puzzelen, puzzelen en nog eens puzzelen.
Nog ver voordat de afdeling waar ze nu werkt bestond, kwam Marloes als pedagogisch medewerker werken bij Doomijn. Tweeëntwintig jaar geleden, om precies te zijn. Marloes: “Ik begon op de babygroep. Ging van baby- naar peuter- naar dreumesgroep, maar mijn hart lag echt bij de baby’s. Baby’s ontwikkelen zich heel snel en die fases doorliep ik allemaal met ze, dat vond ik heel leuk om te volgen.” Na een tijdje pakte Marloes een aantal ondersteunende taken van de locatiecoördinator op, zoals het maken van de roosters en verwerken van de urenverantwoording. “De roosters maakte ik met pen en papier en de urenverantwoording faxte ik naar het hoofdkantoor. Dat ging dus heel anders dan nu, maar dat plannen vond ik toen al leuk. Dat ik iets bedacht waar iedereen tevreden mee was. Dat voelde als een puzzel en als ie af was dacht ik: gelukt!”
Intussen is er een heleboel veranderd bij Doomijn. Het aantal locaties is meer dan verdubbeld en de fax is ingeruild voor een personeelsapp. Ook is er een complete afdeling in het leven geroepen die zich dagelijks bezig houdt met de planning: mmo (Medewerker Management Ondersteuning). “Hoe mooi is het dat je je als pedagogisch medewerker niet druk hoeft te maken om de planning. Dat er mensen zijn die dat voor jou uit handen nemen. De pedagogisch medewerkers zijn daar immers om met kinderen te werken, niet om te plannen. Uiteindelijk doen we het samen, met medewerkers en managers, maar mmo is er voor het totale overzicht. Zo zorgen we ervoor dat er op ál onze locaties genoeg personeel staat en we kwalitatief goede opvang bieden.”
Samen zorgen we ervoor dat er al op alle locaties genoeg personeel staat en we kwalitatief goede opvang bieden.
Marloes
Bij het plannen komt een heleboel kijken. “Het gaat natuurlijk niet alleen om het hebben van voldoende personeel. We moeten ook rekening houden met wet- en regelgeving en de flexibiliteit en mobiliteit van onze medewerkers. Is het haalbaar voor iemand om halverwege de dag te wisselen van locatie? Heeft de medewerker vervoer? Daarnaast heb ik zelf op de groep heb gestaan en weet ik hoe het kan lopen op locatie. Dat probeer ik dus óók mee te nemen in mijn overwegingen.”
Wij zijn onuitputbaar gemotiveerd om de planning rond te krijgen.
De huidige personeelstekorten maken het plannen er niet makkelijker op. “Maar wij zijn allemaal onuitputbaar gemotiveerd om de planning rond te krijgen. Hebben we geen inval beschikbaar? Dan lopen we alles nóg een keer langs, want misschien is er toch nog ergens een kindje afgemeld en een medewerker over. Soms zijn we uren bezig om diensten opgelost te krijgen en dan is het natuurlijk nog leuker als het uiteindelijk wel lukt. Dat betekent namelijk dat een locatie niet hoeft te sluiten en de kindjes naar de opvang kunnen. Dán ga ik met een goed gevoel naar huis: we hebben het weer gefixt!”
