In het laatste jaar van haar opleiding SPH belandde Carline (34) in de ziektewet door een chronische depressie. Ze werd bijna volledig afgekeurd, maar thuiszitten: dat zag ze niet zitten. En dus ging ze op zoek naar vrijwilligerswerk en vond dit bij Doomijn. Van het een kwam het ander en sinds een jaar werkt ze met veel plezier twee middagen op de bso in Het Saffier van Doomijn.
Het was even zoeken naar een passende vrijwilligerswerkplek. “Ik startte bij een lokale nieuwszender. Het was heel fijn om weer structuur in mijn dag te hebben, maar ik werd er niet heel blij van.” Na een aantal gesprekken met vrienden en familie werd het al snel duidelijk. “Mijn gezicht licht op als ik over kinderen praat. En dus ging ik opnieuw kijken in de vacaturebank van ZwolleDoet!. De peuteropvang van Doomijn zocht een vrijwilliger voor twee ochtenden in de week, dat leek mij ontzettend leuk.”
Al op de eerste dag kwam ze terecht in een warm bad, met fijne collega’s en een leuke doelgroep om mee te werken. “Van knutselactiviteiten en voorlezen tot boterhammen smeren en thee klaarzetten. Wat ik zag zitten, pakte ik op. En als ik een dag niet zoveel zin had, was het voldoende om er gewoon te zijn.” Dat maakte dit de ideale plek voor Carline. “In de kinderopvang vinden ze het altijd fijn als er extra handen zijn. Al is het maar om voor te lezen of een kind dat is gevallen op schoot te nemen. Het zijn kleine dingen die van mij niet teveel vragen, maar voor de pedagogisch medewerkers nam ik veel werk uit handen. Ik merkte dat ik er energie van kreeg. Kinderen die tegen je aankruipen als ze even moeten huilen of de volgende dag blij zijn om mij weer te zien. Daar werd ik ook blij van.”
Voorlezen of een kind troosten: dat waren voor mij kleine dingen, maar voor de pedagogisch medewerkers nam ik veel werk uit handen.
Carline
Na een tijdje bekeek Carline samen met een jobcoach, het UWV en haar manager of ze kon re-integreren bij Doomijn. “Ik heb altijd zoiets gehad van: ik wil weer aan het werk. En dit werk zie ik zitten, hier word ik blij van.” Bij toeval kwam er een vacature op de buitenschoolse opvang op haar locatie. Dat bleek de perfecte werkplek voor Carline, want dit betekende weinig uren en korte diensten. Precies wat ze zocht. En met een gekwalificeerd diploma op zak, kon ze zo aan de slag.
De kinderen halen mij uit een moeilijke dag.
Nog steeds heeft Carline mindere dagen en die zullen altijd blijven. “Een tijd terug, toen ik een slechte dag had, belde ik mijn manager om te zeggen dat het niet ging. Ze antwoordde: ‘Carline, als de kinderen er zijn, dan lukt het jou.’ Het doet goed om dat vertrouwen te krijgen. Bovendien is dat helemaal waar, want zodra de kinderen er zijn dan ben ik er voor ze. Ze boren een stuk energie, enthousiasme en zorgzaamheid aan die mij uit mijn moeilijke dag halen. Vaak voel ik mij dan beter na het werk dan ervoor. Ik weet gewoon dat als ik thuis blijf, ik mij niet beter ga voelen. Ik heb het nodig om aan de slag te zijn, contact te hebben en iets te hebben om mijn bed voor uit te komen. En dat geldt denk ik voor iedereen; je moet niet fulltime thuis gaan zitten. Kun je niet aan het werk, zoek dan vrijwilligerswerk. Er is áltijd wel iets dat bij je past. Dat zal voor iedereen anders zijn, maar voor mij is Doomijn een uitstekende werkgever.”
