“Werken in de kinderopvang ligt je, óf niet. En mij ligt het echt helemaal.” Sinds begin dit jaar werkt Natasja (36) als pedagogisch medewerker bij Doomijn, nadat ze jaren als activiteitenbegeleider in de ouderenzorg heeft gewerkt. En ook al had ze het daar enorm naar haar zin, ze weet heel zeker: dit blijf ik doen tot mijn pensioen.
De kinderopvang is een totaal andere wereld dan de ouderenzorg, toch ziet Natasja ook heel veel overeenkomsten. “Als activiteitenbegeleider organiseerde ik, zoals de naam al zegt, activiteiten voor ouderen met dementie. Mijn insteek was altijd: als je mee wil doen, dan doe je mee en anders niet. Je hebt je hele leven altijd van alles gemoeten en nu mag je relaxen. Dat is hier hetzelfde. Niks moet, alles mag. Ik kijk naar wat een kind nodig heeft en waar het behoefte aan heeft en stem daar mijn aanbod op af.” Dat maakt dus geen dag hetzelfde, in beide functies. “Ik wist nooit welke pet ouderen die dag op zouden hebben, dat maakte het juist wel heel leuk. Dat is hetzelfde met kinderen want je weet niet hoe ze ’s ochtends binnenkomen. De ene keer lachend en de andere keer huilend. Dan is het zo leuk als ik ze alsnog zelf aan het lachen kan maken.”
"Het kennismakingsgesprek voelde zó goed. Ik heb gelijk gezegd: ik ga het doen."
Natasja
In 2021 besloot Natasja te stoppen in de ouderenzorg. “Tijdens de eerste coronagolf zag ik hoe de kinderen als jojo gebruikt werden. De ouderen werden zo goed beschermd en daar waren de kinderen de dupe van. Ik vond dat zo vreselijk oneerlijk.” Daardoor werd voor Natasja steeds duidelijker dat ze graag met kinderen wilde werken. Via via kwam ze afgelopen december in contact met een locatiemanager van Doomijn. “Helaas was er alleen een functie beschikbaar op de dagen dat mijn kinderen ’s middags vrij zijn en ik eigenlijk niet wilde werken, maar het kennismakingsgesprek voelde zó goed dat ik gelijk heb gezegd: ik ga het doen. Ik zie mijn kinderen nog vaak genoeg, dus zet mij deze dagen maar in.”
Nu ze erop terug kijkt, vindt Natasja het jammer dat ze niet eerder in de kinderopvang is gaan werken. “Het heeft mij altijd aangetrokken, maar ik had toen een vaste baan en dacht: het is allemaal wel goed. En nu denk ik ook niet dat ik die baan had volgehouden tot mijn pensioen want het is fysiek best zwaar. Dat is de kinderopvang ook hoor, maar ik doe het met liefde en krijg er zoveel voor terug. Hoe mooi is het dat ik onderdeel ben van de ontwikkeling van deze kinderen? Dat ik hen dingen mag leren die ze weer kunnen gebruiken op de basisschool. Dat is nog wel het grootste verschil met mijn vorige baan: hier bereiden we kinderen voor op hun toekomst, terwijl ouderen al een heel leven hebben gehad.”
Even in die kinderwereld stappen, dat is iets wat Natasja eigenlijk alleen doet als ze naar Disney gaat. Bij Doomijn kan het iedere dag. “Ik vind het heerlijk om onderdeel te zijn van de kinderwereld. Die is nog zo onschuldig. Kinderen kunnen zich verwonderen over de kleinste dingen en fantaseren zelfs over een steentje. Als volwassene zie ik gewoon een steen, maar zij zien iets dat een eenhoorn heeft meegenomen uit een koninkrijk. Daardoor ga ik ook weer denken als een kind en dat vind ik zo geweldig. Dit is gewoon echt wat ik altijd al had moeten doen.”
