‘Mijn dochter van drie jaar heeft nooit moeilijk gedaan met eten. Opeens weigert zij de laatste tijd vaak haar eten. Soms met de lunch thuis en vaker het avondeten. Wat doe ik fout?’
Laat ik beginnen met zeggen dat je absoluut niks fout doet! Al begrijp ik wel waarom je dit zegt en hoe je je voelt. Je bent verantwoordelijk voor haar leven en kleine/grote lijf en je wilt absoluut het beste voor je dochter. Je dochter heeft echter de leeftijd om zelf te gaan bepalen wat zij doet, en ook dàt is ontwikkelen en groeien! Wat je beschrijft over haar kennismaking met vast voedsel klinkt erg mooi. Elk kind heeft verwonderkracht; is nieuwsgierig en staat open voor nieuwe ervaringen. Zo ook voor voedsel; al vrij snel raken kinderen gefascineerd door wat wij in onze mond stoppen. Dat willen zij ook en zo maken ze kennis met allerlei smaken. Dit heb je goed gedaan; veel smaken wennen pas en worden pas lekker, na meerdere keren proeven. Voor een baby/ dreumes is het daarnaast erg belangrijk zelf te mogen doen wat ze zelf kunnen. Kinderen zijn zo krachtig! Jouw dochter heeft dus zelf haar eten mogen voelen, ruiken en proeven en dat draagt extra bij aan haar (smaak)ontwikkeling.
Zoals gezegd is jouw peuterdochter nu met een andere ontwikkeling bezig, die waarschijnlijk los van eten staat. Een peuter leert dat zij een eigen wil heeft en dat zij over sommige zaken de volledige controle heeft; ik ben een eigen ik! Dat geldt bijvoorbeeld voor eten en drinken; zij kan zelf bepalen – of weigeren – wat er in haar mond verdwijnt. Ken je het gezegde: alles wat je aandacht geeft, groeit? Dat is nou precies de verklaring voor wat je zegt: hoe meer ik ermee bezig ben, hoe meer zij weigert. Hierbij wat tips om het over een andere boeg te gooien. Aan jou de uitnodiging: Stap in de kinderwereld!
