Grenzen stellen is belangrijk voor de ontwikkeling van een kind. Thuis én op de kinderopvang. Als pedagogisch professional heb jij hier dus een belangrijke rol in. Een grens geeft duidelijkheid en dat draagt bij aan een gevoel van veiligheid. Grenzen dragen ook bij aan de morele ontwikkeling. Kinderen ontwikkelen zo hun geweten; ze leren over goed en kwaad.
Bij Doomijn stellen we grenzen, maar zeggen we tegelijkertijd dat we het stimuleren van autonomie belangrijk vinden: maar hoe combineer je dat? Wanneer stel je een grens en hoe doe je dat op een juiste manier? En wat als ouders anders omgaan met het stellen van grenzen?
Dat vertellen we je in ons webinar ‘Grenzen stellen als pedagogisch professional’.
Dat kan heel simpel. Klik op de video rechts of de knop hieronder. Veel kijkplezier!
Wat doe je als een peuter gaat huilen en schreeuwen om zijn zin te krijgen? Afleiden en consequent handelen werkt nog niet voldoende na twee maanden peuterschool.
Dit is inderdaad typisch – en lastig – peutergedrag. Het hoort bij de ontwikkeling van de identiteit. Je kunt benoemen en bevestigen dat het kind huilt en schreeuwt omdat het het heel moeilijk vindt dat iets niet mag. Vaak helpt ontvangen van de emotie goed. Verder is de peuter eigenlijk nog kort op de peuteropvang, dus dit vraagt nog meer geduld. Blijf vooral consequent herhalen en houd vol. Als een kind minder grenzen gewend is, heeft het langer nodig om te leren dat ze op de opvang toch echt gelden. Je mag ook vertellen aan ouders dat je samen met hen het kind wil helpen leren om te gaan met grenzen.
Een kind van gescheiden ouders krijgt geen duidelijke grenzen. Hoe ga je daarmee om?
Dit is inderdaad een lastige situatie. Het kind krijgt mogelijk bij beide ouders nu andere grenzen, of onduidelijke grenzen. Het kan zijn dat ouders kampen met een schuldgevoel door de scheiding, of dat ouders graag aardig gevonden willen worden. Misschien kun je hier met ouders een keer laagdrempelig het gesprek over aangaan. Een vraag als: ‘Welke grenzen vind jij belangrijk voor je kind?’ geeft jou al mooie informatie. Tip: laat gerust stiltes vallen in dit gesprek en de ouder even nadenken, hij of zij gaat dan vaak meer vertellen. Misschien vertelt de ouder dan wat hij of zij lastig vindt. Zo kun je samenwerken aan fijne en veilige grenzen voor het kind, die zowel op de opvang als thuis gelden.
