Met zóveel plezier naar je werk gaan, dat het eigenlijk geen werken meer is. Er is geen betere manier waarop Veronique (55) haar baan als pedagogisch medewerker bij Doomijn kan omschrijven. Sterker nog, ze doet haar werk zo graag, dat ze zelfs na 30 jaar nog iedere werkdag denkt: wat fijn dat ik er weer mag zijn.
Ze hoeft maar een stap binnen te zetten en de kinderen rennen al op haar af. Veronique: “Het is bijna niet te omschrijven wat dat doet met mij. Daar kan ik iedere keer emotioneel van worden dat ik dat gevoel nog altijd heb. Door hun enthousiasme en de herkenning. Ze weten dat ik kom en vragen om mij. Daardoor voelt het ook elke dag weer: ik mag er weer zijn. Ik mag weer naar mijn werk.”
Hoe houd je het dan uitdagend, al die jaren? “Dat gaan vanzelf”, legt ze uit. “Ik heb een zwak voor kinderen. Die onbevangenheid, dat maakt het werk zo mooi. Ik kan een plaatje in mijn hoofd hebben: zo gaan we het doen vandaag, maar dat kan altijd anders lopen. Als jij als pedagogisch medewerker mee kunt bewegen in wat de groep van je vraagt, dan kun je zo’n mooie baan hebben.” Dat vindt ze ook zo mooi aan de visie van Doomijn. “We kijken echt naar het kind. Dat is ook waar ik voor sta. Dat alles wat ik hier doe op mijn werk, ten goede komt aan de kinderen.” Heel belangrijk daarbij is het contact met ouders. “Ik heb ouders nodig om dit werk te kunnen doen. Door open communicatie kun je heel veel fijne gesprekken voeren en van en met elkaar leren. Dat zij dingen aan jou vragen, maar ook ik kan vragen: ‘heb jij nog tips voor mij?’”
Alles wat ik doe, komt ten goede aan het kind. Daar sta ik voor.
Veronique
Niet alleen de kinderen maken haar werk zo fijn. “Wij hebben zo’n geweldig team, daar ben ik zo trots op. Zij geven mij het gevoel dat dit mijn tweede thuis is. Dat vertel ik ook altijd aan ouders, want dat zie je terug op de werkvloer. Samen maken we van Roezemoes een fijne plek.” Zo’n fijne plek, dat zelfs ouders die door Veronique zijn opgevangen toen ze klein waren, nu zelf hun kinderen brengen naar Doomijn. “Dat vind ik zo bijzonder. Ik heb minstens twee generaties opgevangen én ik heb nu een collega die ik als klein meisje op de groep heb gehad.”
Ondanks dat ze haar werk met zoveel plezier doet, heeft ze nog steeds een mooie droom. “Drie jaar geleden startte ik met het geven van wobbelyoga voor kinderen met mijn bedrijf Descanso. Niet de yoga dat het allemaal perfect moet zijn, maar dat kinderen even een moment krijgen waarop ze weer tot zichzelf kunnen komen.” Op Roezemoes worden de lessen al aangeboden. “Ik denk dat het een hele mooie aanvulling is voor alle kinderopvanglocaties. Hoe mooi zou dat zijn?”
